Harnam to zespół, który różni się od innych amatorskich zespołów tego typu, przede wszystkim oryginalnym stylem, nadanym mu przed laty przez  założycielkę i pierwszą choreograf – Jadwigę Hryniewiecką.

Ten styl nazywają niektórzy  „baletowym” inni „teatralnym”. Aby uściślić tę klasyfikację w odniesieniu do Harnama, należy przypomnieć, że balet to nic innego jak taniec udramatyzowany, czyli taki, w którym przekaz emocjonalny lub artystyczna opowieść są najważniejsze. W przypadku Harnama rzeczywiście są mocniej wyeksponowane niż etnograficzna autentyczność, która jest domeną zupełnie innego kierunku w tańcu ludowym z jakim spotykamy się współcześnie. Dlatego oglądając tańce Harnama, należy wziąć pod uwagę to, że folklor jest tu przede wszystkim inspiracją dla wizji artystycznej, a nie obiektem rekonstrukcji. Widać to w twórczości Jadwigi Hryniewieckiej i kolejnych choreografów, którzy byli jej następcami.

Takimi artystycznymi opowieściami są m.in. Kujawiak w choreografii J. Hryniewieckiej do muzyki Piotra Perkowskiego, Tańce łęczyckie w trepach jej autorstwa czy „Opoczyńskie tańcowanie” w choreografii Sławomira Mazurkiewicza do muzyki Zbigniewa Hauke. Żadna z tych pozycji nie jest typową „wiązanką tańców” regionalnych czy wizualną rekonstrukcją tradycyjnych form tanecznych. Tańce „Harnama” to pewna impresja, wizja artystyczna, coś co pozostawia po sobie niezapomniane wrażenia, a do czego folklor był niezbędną inspiracją. Efekt zbudowany jest na nastroju, wydobyciu charakteru regionu,   poprzez podkreślenie typowego stylu w tańcu, muzyce, obyczajowości. Styl „Harnama” to również zagłębienie się w język ciała człowieka i przekazywanie z pomocą tańca wszystkich ludzkich uczuć.

Mamy nadzieję, że koncerty naszego zespołu będą tego dowodem, będą dla naszych widzów źródłem wzruszeń i wielu wspaniałych przeżyć, a przede wszystkim możliwością spojrzenia na taniec ludowy w kategorii sztuki scenicznej, która wciąż się rozwija i dojrzewa, pozostając zawsze bliska współczesnym odbiorcom.

Tak jak styl Harnama różni się od stylu innych zespołów, tak oryginalna jest historia powstania zespołu.

O zaistnieniu zespołu zdecydowała pasja, którą chyba przypadkowo „zaraziła” zwykłych  ludzi Jadwiga Hryniewiecka, tancerka, choreograf, charyzmatyczna artystka.

Wszystko zaczęło się ponad 70 lat temu, od przedstawień teatralnych w przyfabrycznej świetlicy, gdzie w spektaklach okazyjnie potrzebne były wstawki baletowe. Zaangażowano do nich młode dziewczyny, prządki pracujące przy dawnych zakładach Harnama, a ich edukację powierzono Jadwidze Hryniewieckiej. 

Gdy spektakle po licznych sukcesach, zeszły ze sceny ,dziewczęta  wpadły w istną rozpacz, nie mogły odżałować, że to już koniec ich tanecznej przygody. Ich determinacja sprawiła, że grupa taneczna przetrwała i w 1947 roku nazwana została Zespołem Tańców Ludowych. Początkowo złożona była z samych dziewcząt. Jadwiga Hryniewiecka jako zawodowa tancerka, rozpoczęła naukę tańca od podstaw , kształciła tancerzy z pomocą techniki tańca klasycznego i tak właśnie powstał i rozwinął się „Harnam”. Pasja i profesjonalne podstawy były jego zalążkiem i te dwa aspekty przetrwały w nim do dziś.

Do „Harnama” od lat trafiają ludzie, którzy chcą czegoś więcej niż jest to rozumiane w kategoriach hobby.

Dla wielu taniec i przynależność do zespołu staje się stylem życia, poświęceniem całego czasu wolnego, wielu lat, niejednokrotnie całej młodości. „Harnam” kształci tancerzy od dziecka po dorosłość, ale szkołą nie można go nazwać o tyle, że tutaj o przejściu do następnej „klasy”, nie decyduje wiek czy ilość przetańczonych miesięcy ,ale indywidualny poziom umiejętności, talent, pasja, zaangażowanie przekładające się na jakość wykonawczą. Dla wielu młodych ambicją jest dojście do grupy reprezentacyjnej, niektórym udaje się to bardzo wcześnie ,gdy mają zaledwie lat 15.

Obecnie do zespołu przyjmowani są także ludzie dorośli, którzy znają podstawy tańca. Przychodzą do nas studenci kierunków tanecznych wyższych uczelni, a czasami młodzież, z innych zespołów, rozrzuconych po całej Polsce, a nawet poza jej granicami. Przeważnie są to osoby które deklarują chęć zaangażowania się w taniec na wyższym poziomie niż miało to miejsce dotychczas. Nasz zespół rzeczywiście stwarza takie możliwości dla tych właśnie wyjątkowych osób, prawdziwych miłośników, którzy mimo iż są amatorami, podchodzą do tańca w sposób profesjonalny.

„Harnam” skupia obecnie około 200 uczestników, tańczących w sześciu grupach tanecznych. Tancerze kształcą się pod kierunkiem profesjonalnych pedagogów, którzy nie są tylko instruktorami ale mają ukończone wyższe studia w kierunkach tanecznych, co daje dzieciom i młodzieży możliwość profesjonalnego kształcenia.  Nasi tancerze często podążają w ślady swoich mistrzów i obierają taniec jako kierunek dalszej swojej kariery i pracy zawodowej.